IKKYO - jest z reguły pierwszą techniką dźwigni, którą poznaje się rozpoczynając treningi aikido. Technika ta może być wykonana w formie rzutu i jako trzymanie. Generalna zasada ikkyo polega na naciskaniu ramienia przeciwnika od tyłu, tuż powyżej łokcia (ok. 2-3 cm) w charakterystycznym, miękkim miejscu, które najpierw należy dokładnie rozpoznać na własnym ramieniu. Nacisk wywierany jest nie siłą rąk lecz ciężarem całego ciała.

NIKKYO - jest podstawową techniką unieruchamiającą opartą na takim zgięciu nadgarstka i odpowiednim skręceniu go w stronę głowy atakującego aby kąty między przedramieniem, a ramieniem oraz nadgarstkiem, a przedramieniem były zbliżone do kąta prostego. Takie ustawienie przypominające kształtem literę "s" powoduje bolesne napięcie struktur anatomicznych ręki uke.

SANKYO - należy do grupy specyficznych dla aikido dźwigni polegających na nienaturalnym skręceniu nadgarstka. Efekt tej dźwigni polega na skręceniu ręki nie tylko w stawie nadgarstkowym, ale także ścięgien przedramienia oraz stawu łokciowego. Wykonanie samej dźwigni stanowi pozycję wyjściową do zakończenia techniki rzutem.

YONKYO - jedna z najbardziej bolesnych spośród podstawowych technik neutralizacji. Polega ona na zastosowaniu nagłego, mocnego nacisku na centra nerwowe znajdujące się na przedramieniu uke. Zewnętrzna strona nadgarstka jest stosunkowo twarda, natomiast wewnętrzna posiada wiele słabych punktów. Odpowiednio mocny nacisk na te punkty czyni przeciwnika bezbronnym. Największą rolę odgrywają w tym unieruchomieniu: mały palec i nasada palca wskazującego, którymi posługujemy się przy wywieraniu nacisku na przedramię partnera.

GOKYO - to podstawowa technika stosowana przede wszystkim do neutralizacji ataków przy użyciu broni jaką może być nóż, miecz bądź pałka. Technika ta podobna jest do ikkyo, ale w tym wypadku główna różnica tkwi w uchwycie dłoni partnera, a więc również w zakończeniu techniki. W tej technice stosujemy podchwyt dłoni uke tak byśmy kontrolowali ewentualną broń jaką może mieć w ręce.

HIJI KIME OSAE - to technika, w której staw łokciowy jest zginany w kierunku przeciwnym do naturalnego zakresu ruchu, jakim ten staw dysponuje. Przy prawidłowym wykonaniu ręka uke jest wyprostowana, tori trzyma mocno jego dłoń i działa na jego łokieć ciężarem całego ciała.

IRIMI NAGE - jest techniką w której początkowy ruch, mający na celu uniknięcie kolizji z siłą przeciwnika, prowadzi do zajęcia pozycji z której dopiero wykonywana jest technika. Jedną ręką kierujemy uke dookoła własnego ciała stanowiącego oś obrotu, drugą przyciskamy do swego ramienia jego głowę. Gdy partner znajduje się w ruchu dookoła naszego centrum, sprowadzamy go w dół poprzez płynne zawrócenie postępowego ruchu uke do jego źródła.

SOKUMEN IRIMI NAGE - to technika, która składa się z zejścia z linii ataku przeciwnika, wzmocnienia jego momentu pęndu poprzez dodanie własnej siły i wreszcie przewrócenia go dzięki ruchowi rąk, bioder i właściwemu operowaniu własnym środkiem ciężkości. Technika, w której tori przesuwa się w kierunku boku uke by pozbawić go równowagi i przewrócić, jest ruchem bardzo charakterystycznym dla aikido.

TEN-CHI NAGE - "rzut niebo-ziemia". Techniką tą możemy zneutralizować frontalny atak, którego siłę rozprowadzamy najpierw na zewnątrz, a później z powrotem do źródła. Nasze działanie polega na zrobieniu dużego kroku w bok, by pozbawić w ten sposób partnera równowagi i przewróceniu go drugim dużym krokiem wykonanym za jego plecy. Cała technika musi być wykonana w sposób płynny i nieprzerwany.

SHIHO NAGE - "rzut w czterech kierunkach". W technice tej wyraźnie widać charakterystyczne zawrócenie siły ataku z powrotem do jego źródła. Łapiemy jeden z nadgarstków i wyciągamy przed siebie. Prowadzimy go następnie po łuku w górę, zawracamy ruch i sprowadzamy w dół.

KAITEN NAGE - "rzut obrotowy", jedna z podstawowych technik aikido, w której atak prowadzony jest w przód i zawracany do jego źródła. Ważnymi szczegółami tej techniki jest to, że ciało uke pochylone jest mocno w dół oraz pozbawione równowagi. Jedna z jego rąk jest prowadzona po dużym łuku najpierw w tył i do góry, a następnie w dół i do przodu, co spowoduje upadek partnera. Pamiętamy aby przytrzymać tył głowy uke lekko naciskając ją w dół.

KOTE GAESHI
Trzymając rękę partnera naciskamy kciukiem miejsce położone pomiędzy nasadami palców małego i serdecznego. Pozostałymi palcami obejmujemy nasadę jego kciuka. Z tej pozycji kierujemy dłoń uke w kierunku przedramienia, co spowoduje naruszenie jego równowagi i umożliwi wykonanie rzutu.

AIKI OTOSHI - "rzut aiki", opiera się na użyciu bioder w celu oderwania od maty stóp przeciwnika i wykonania rzutu. Biodra są tutaj osią dookoła której następuje obrócenie uke i rzut. Po obejściu siły atakującego centralizacji następuje moment, w którym jedną z nóg przesuwamy tak daleko za plecy partnera, że zaczynamy stykać się z nim jednym z boków naszego ciała. Pochylamy się do przodu i obiema rękoma łapiemy od tyłu jego kolana. Rzucamy partnera przed siebie, lekko w bok, lub za siebie do tyłu poprzez wyciągnięcie spod niego jego nóg.

SUMI OTOSHI


USHIRO KIRI OTOSHI


KOKYU NAGE - rzut bez zatrzymywania przeciwnika z możliwością dokonania nagłej zmiany kierunku w jego ruchu najlepiej w ramach jednego cyklu ''wdech i wydech'', czyli rzut poprzez tzw. kierowanie oddechem.

KOSHI NAGE - najistotniejsza jest praca bioder, przy pomocy których dokonuje się rzutu - "rzut biodrami". Nasze biodra w trakcie rzutu stają się osią dookoła której ciało partnera się obraca. Na początku stoimy bokiem do partnera stykając się z jego podbrzuszem. Obniżamy swój środek ciężkości poprzez ugięcie kolan, a następnie pochylamy partnera do przodu. Uke łatwo będzie wtedy przetoczyć dalej dookoła po biodrach i w dół na matę. W momencie rzutu prostujemy nogi w kolanach i zwalniamy jego ręce.

UDE GARAMI


KOKYU HO


Zaczerpnięte z www.aikido.edu.pl